Η Διαλείπουσα Διαταραχή Θυμού (ΔΔΘ) είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια ανεξέλεγκτου και έντονου θυμού, που είναι δυσανάλογα σε σχέση με την αιτία που τα προκαλεί. Τα άτομα με ΔΔΘ αντιδρούν με υπερβολική επιθετικότητα σε καταστάσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν απλά ερεθισμό ή εκνευρισμό στους περισσότερους ανθρώπους. Τα ξεσπάσματα αυτά συχνά περιλαμβάνουν λεκτικές επιθέσεις, βίαιες πράξεις, καταστροφή αντικειμένων, ή ακόμα και σωματική επίθεση σε άλλους ανθρώπους ή ζώα.
Η έναρξη της ΔΔΘ συνήθως εμφανίζεται στην παιδική ηλικία ή την εφηβεία, και οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτήν συχνά δυσκολεύονται να ελέγξουν τον θυμό τους σε διάφορες καταστάσεις της ζωής τους, είτε στην εργασία είτε στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Τα επεισόδια θυμού είναι σύντομα, συνήθως διαρκούν λιγότερο από μισή ώρα, αλλά οι συνέπειές τους μπορεί να είναι σοβαρές τόσο για το άτομο όσο και για το περιβάλλον του.
Τα ακριβή αίτια της ΔΔΘ δεν είναι πλήρως κατανοητά, αλλά φαίνεται να εμπλέκονται βιολογικοί, γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Έχει παρατηρηθεί ότι άνθρωποι με ιστορικό τραύματος, κακοποίησης ή έκθεσης σε βίαιες συμπεριφορές κατά την παιδική ηλικία έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν τη διαταραχή. Επίσης, ανισορροπίες σε νευροδιαβιβαστικά συστήματα του εγκεφάλου, όπως αυτό της σεροτονίνης, συνδέονται με την εμφάνιση επιθετικής συμπεριφοράς.
Η διάγνωση της διαλείπουσας διαταραχής θυμού γίνεται από επαγγελματία ψυχικής υγείας, ο οποίος θα αξιολογήσει τα συμπτώματα και τη συμπεριφορά του ατόμου. Τα ξεσπάσματα θυμού πρέπει να είναι συχνά, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, για τρεις μήνες ή περισσότερο, για να γίνει διάγνωση.
Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει κυρίως ψυχοθεραπεία, με έμφαση στη γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία (CBT), η οποία βοηθά το άτομο να αναγνωρίσει και να τροποποιήσει τις αρνητικές σκέψεις και τα μοτίβα συμπεριφοράς που οδηγούν σε επιθετικά ξεσπάσματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθούν και φαρμακευτικές θεραπείες, όπως αντικαταθλιπτικά, αντιψυχωσικά ή σταθεροποιητικά της διάθεσης, για να μειωθούν οι έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις.
Η ΔΔΘ μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής, αλλά με την κατάλληλη θεραπεία, οι πάσχοντες μπορούν να μάθουν να ελέγχουν τις αντιδράσεις τους και να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τους γύρω τους.
